Ego-psyche: verschil tussen versies
| Regel 2: | Regel 2: | ||
| − | Alle psychische krachten en energieën die uitgespreid liggen over het oppervlaktelichaam zijn helemaal opgenomen in het [[ego]], zij vormen met zijn allen de pseudopsyche of de | + | Alle psychische krachten en energieën die uitgespreid liggen over het oppervlaktelichaam zijn helemaal opgenomen in het [[ego]], zij vormen met zijn allen de pseudopsyche of de ego-psyche. |
Ze zitten opgesloten in het kolenhok. Er is daar echter niets psychisch meer te bekennen. Het lijkt alsof het zo is vanuit een mentaal aspect bekeken, maar het is een [[hallucinatie]]. | Ze zitten opgesloten in het kolenhok. Er is daar echter niets psychisch meer te bekennen. Het lijkt alsof het zo is vanuit een mentaal aspect bekeken, maar het is een [[hallucinatie]]. | ||
Versie van 22 mei 2016 om 20:01
Met ego-psyche (of pseudopsyche) wordt aangeduid de illusoire idee dat altijd lief zijn, zacht zijn, teder zijn, week zijn psychisch zou zijn.
Alle psychische krachten en energieën die uitgespreid liggen over het oppervlaktelichaam zijn helemaal opgenomen in het ego, zij vormen met zijn allen de pseudopsyche of de ego-psyche.
Ze zitten opgesloten in het kolenhok. Er is daar echter niets psychisch meer te bekennen. Het lijkt alsof het zo is vanuit een mentaal aspect bekeken, maar het is een hallucinatie.
In alle illusiespelen wordt heel erg gewerkt met pseudopsychische eigenschappen, alsook kinderlijk zijn, altijd blij zijn, doen alsof je heel spiritueel bent terwijl je niet weet wat het is, denken dat je psychisch bent terwijl je met vijandige dingen bezig bent. Kortom er heersen zoveel indianenverhalen over psychisch zijn, dat ze niet te tellen zijn. Het zijn allemaal wanen in een illusie. Er wordt dan ook wel gesproken van de pseudopsyche.
